Czy konserwanty poprawiają przepuszczalność powierzchni oka, a tym samym skuteczność terapii?

Środki konserwujące używane w preparatach okulistycznych to związki chemiczne o działaniu bakteriobójczym. Zapewniają jałowość leku, zapobiegając przypadkowej kontaminacji mikroorganizmami i rozwojowi opakowaniu drobnoustrojów, które mogą spowodować infekcję tkanek oka, a dodatkowo zmienić właściwości fizykochemiczne substancji czynnej. W okulistyce najczęściej wykorzystywanym konserwantem jest chlorek benzalkonium, który efekcie działania powierzchniowo czynnego rozszczelnia połączenia między komórkami nabłonka rogówki, ułatwiając penetrację leku. Na znaczące zwiększenie penetracji rogówkowej wskazują wyniki badań z użyciem chlorku benzalkonium na królikach. Badania porównujące tożsamą skuteczność leków bez konserwantów względem konserwantami były już wielokrotnie przeprowadzane wykazywały większości przypadków podobne działanie preparatów. Jednak niektóre badania opisują lepsze konserwantami, co zostanie przedstawione artykule.